II Wystawa twórczości Władysławy Iwańskiej z okazji ogłoszenia roku 2025 „Rokiem Władysławy Iwańskiej” (1927–2005)
TWÓRCZOŚĆ • CZAS • PAMIĘĆ
II Wystawa twórczości Władysławy Iwańskiej z okazji ogłoszenia roku 2025 „Rokiem Władysławy Iwańskiej” (1927–2005)
Wernisaż wystawy: 13 listopada 2025 r., godz. 18:00
Wystawa trwa do: 5 grudnia 2025 r.
Władysława Iwańska /1927-2005/ – uznawana jest dziś przez znawców za jedną z najwybitniejszych reprezentantek współczesnego malarstwa „intuicyjnego” w Polsce. W bogatej już publicystyce poświęconej artystce jest ona też określana jako ”Mistrzyni nieba” i „Malarka najpiękniejszych snów”.
Urodziła się i przez całe życie mieszkała w Nowym Sączu, ale jej twórczość nie jest powszechnie znana z racji wyizolowania w którym żyła. Malowała od wczesnej młodości, na papierze, stosując akwarele, tempery i pastele.
Źródła twórczości Władysławy Iwańskiej tkwią w jej talencie i w szczególnej wrażliwości estetycznej, ale także w osobistych przeżyciach o wymiarze tragicznym. Malarka mieszkała na Helenie, dzielnicy miasta stale zagrożonej powodzią. Wody rzeki Dunajec wielokrotnie zalewały i rujnowały skromny domek malarki. Ona sama, niejednokrotnie wraz z rodzicami, ratowała swoje życie ucieczką. Poczucie strachu, zagrożenie żywiołem, które zaważyło na całym jej życiu, znalazło także mocne odbicie w twórczości.
Twórczość Wł. Iwańskiej układa się w serie liczące od kilku do ponad 200 prac. Każda z serii jest malarską opowieścią, obrazy ułożone są w określonej kolejności i wypełnione treścią jak kolejne stronice książki. Wyrażają przeżycia i stany psychiczne autorki, przemyślenia i nastroje związane z cyklicznymi zmianami w przyrodzie, które znalazły najpiękniejsze odbicie w serii „Jesienny powiew”, wątki religijne z przedstawionymi w baśniowy sposób „Trzema Królami”, czy wreszcie zwykłe ludzkie marzenia i tęsknoty do poznawania miejsc pięknych, niecodziennych. Do najciekawszych serii obrazów należą m.in.: Raj, Artystyczne miasteczka, Sierota kuli ziemskiej, Wiatr w ukłonach, Żywe fale, Żywe chmury, Żywe niebo, Dziady polne, Krople rosy, Św. Marcin i inne. Artystka najbardziej lubiła malować przy muzyce, wspominała z żalem że musiała w dzieciństwie, z braku środków finansowych, przerwać naukę gry na skrzypcach.
Zbigniew Wolanin